Δεν ξέρω αν έγινα μυγιάγγιχτος ή αδυνατώ να αντιληφθώ κινήσεις πολιτικές ή τακτικές, αλλά, αυτή η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ δεν είναι και τόσο ευκολονόητη για τις ικανότητές μου σε θέματα πολιτικής ανάλυσης.

               ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ

Αυτές οι βουλευτικές εκλογές επιβλήθηκαν, προκειμένου η Κυβέρνηση  ΣΥΡΙΖΑ – στα πλαίσια των δυνατοτήτων που παρέχονται από την τελευταία δανειστική συμφωνία - να είναι σε θέση να συνεχίσει το πρόγραμμά της. Κάτι, αδύνατο υπό το καθεστώς ομηρίας  του κόμματος της Ν.Δ. Ομηρία, που την είχε,δυστυχώς, οδηγήσει η πολιτική των συντρόφων Λαφαζάνη,Λαπαβίτσα , Στρατούλη και των άλλων. Η πολιτική του «στηρίζω, αλλά, δεν ψηφίζω το δάνειο.».Λες και μπορούσαμε και χωρίς αυτό!Το δάνειο για να προχωρήσει η Χώρα και να μην χρεοκοπήσει, να αποφευχθούν τα πολύ χειρότερα.

Κατόπιν αυτών, ο ΣΥΡΙΖΑ, για μια ακόμα φορά προσέφυγε στον μοναδικό υπεύθυνο - τον κυρίαρχο ελληνικό λαό. Αυτή η βασική του αντίληψη ως προς το ποιος μπορεί να αποφασίζει σε αυτόν τον τόπο είναι και η ειδοποιός διαφορά του με τα κόμματα-διαχειριστές της σημερινής εξουσίας στη Χώρα.Η διαφορά πολιτικής και ιδεολογικής αντίληψης που έχει τρομοκρατήσει το ληστρικό σύστημα που μας κυβερνά εδώ και πολλές δεκαετίες. Γιατί,πάνω απ΄όλα, μισούν κάθε έννοια δημοκρατίας.Και ιδιαίτερα, άμεσης! 

Εμφύλιο κατά συντρόφων δεν επιθυμεί κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι απορίας άξιο να παρακολουθείς συντρόφους της ΛΑΕ να συνεχίζουν τη διασπαστική πορεία τους.

Εκτός, όμως, από το γεγονός πως, ο σ.Π.Λαφαζάνης οραματίζεται ένα μοντέλο κοινωνικού μετασχηματισμού δυσεύρετου, σήμερα, στον πλανήτη, σίγουρα δεν έπεισε ως προς τη λύση έκδοσης νέου νομίσματος(δραχμής) αποφεύγοντας  να απαντήσει  και σε καίρια σχετικά ερωτήματα. Ως προς τον καθορισμό ισοτιμίας της (νέας)δραχμής, το πρόβλημα έλλειψης αναγκαίων πόρων της Χώρας, τον πληθωρισμό(και μάλιστα, στάσιμο- πληθωρισμό)και το «ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο, αφού, τα κεφάλαια έχουν ήδη κάνει φτερά.Χώρια, που αδυνατεί να  απαντήσει στο θέμα της αναγκαίας σχέσης Ελλάδας – Ε.Ε.  – παράγοντα σπουδαίο για την αντιμετώπιση/ επίλυση σοβαρών προβλημάτων. π.χ. Προσφυγικό, λαθρο-μετανάστευση. ΄Εφθασε να φέρει ως παράδειγμα χώρες με δικό τους νόμισμα(π.χ. Αγγλία, Ινδίες ).Οικονομίες μη συγκρίσιμες με την ελληνική!

Οι σύντροφοι της ΛΑ.Ε διατείνονται πως οι εκλογές προκηρύχθηκαν με στόχο την εκδίωξή τους από το κόμμα.  Ιχυρισμό ψευδή και μη επιτρεπτό για αριστερούς αγωνιστές. ΄Η, μήπως, δεν προηγήθηκε η σεχταριστική πολιτική τους; Οι «ακραιφνείς» μαρξιστές(του ΙΣΚΡΑ του Λ. Τρότσκι)  λησμόνησαν τη βασική αρχή των μεγάλων Γκράμσι, Λένιν και του δικού μας, αν θέλετε,Ν.Πουλαντζά. « Η σεχταριστική πολιτική δεν στρέφεται κατά του κόμματος, ως μηχανισμού οργάνωσης, αλλά, κατά των ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ που το ακολουθούν! Και αυτό, εμείς, ο κόσμος της αριστεράς δεν επιτρέπεται  να το επιβραβεύσει και με ψήφο! Γιατί ,μη γελιόμαστε, ποτέ δεν ενήργησαν ως μέλη κόμματος  και με  τη σεχταριστική πολιτική  τους φθάσομε εδώ που φθάσαμε!.

Με βάση ποιο συσχετισμό δυνάμεων, οι έμπειροι αυτοί σύντροφοι, επέτρεψαν να οδηγηθεί το κόμμα σε ρήξεις,ακόμα και μέσα στην ελληνική κοινωνία – μένοντας, ουσιαστικά, στο απυρόβλητο; Με τόσους θύλακες προστασίας και αναπαραγωγής του συστήματος εξουσίας και, παράλληλα, της φθοράς των πολιτικών του αντιπάλων(κάτι που ζούμε έντονα αυτές τις ημέρες) το 38% του ελληνικού λαού που ψήφισε «ΝΑΙ» ακόμα και ως θύμα του… συνδρόμου Σουηδίας θα ήταν απόλυτα δικαιολογημένο! Χώρια, η πολιτική της χαμηλής μόρφωσης (πού λόγος για παιδεία) με συνέπεια τη διαμόρφωση σημαντικού, θα λέγαμε, ποσοστού ατόμων «απατηλής – πλαστής – συνείδησης» (false conscience) ως προς το πραγματικό τους συμφέρον και της συνεχούς συρρίκνωσης  του κράτους πρόνοιας , ενός ακόμα παράγοντα αύξησης  luben προλεταριάτου. Στρατηγικές και πολιτικές ενός κακέκτυπου ΚΤΠ. με ολέθριες συνέπειες για την Ελλάδα.

Στο επτάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ λάθη έγιναν.Και αναμφισβήτητα πολλά. Ως και η πρόσφατη, σχετικά, ιστορία με το ΠΑΣΟΚ δεν μελετήθηκε ανάλογα. Ο άκρατος ενθουσιασμός απώθησε σ την άκρη τη λογική και κάποιες προσωπικές φιλοδοξίες κατίσχυσαν, κάνοντας μεγάλη ζημιά στην Αριστερά, ως ιδέα. Τη ζημιά που έκανε το ΠΑΣΟΚ στη σοσιαλιστική ιδεολογία.

Η ημέρα της μεγάλης αναμέτρησης με το σάπιο κατεστημένο έφτασε. Οι ευκαιρίες δεν προσφέρονται συχνά. Και, σε καμιά περίπτωση επιτρέπεται να σπαταλιούνται. Είναι υποχρέωση των παλιών, των ηλικιωμένων, προς τους νέους και τις νέες μας που βλέπουν τα όνειρά τους να μαραίνονται και την περηφάνια τους να ποδοπατιέται. Είναι υποχρέωση της ίδιας της νέας γενιάς ,όχι μόνο να αγωνιστεί να πατάξει το δουλοκτητικό σύστημα που την αντιμετωπίζει σαν res, αλλά και να τιμωρήσει τους δυνάστες των γονιών της  που τη μεγάλωσαν με όνειρα και θυσίες. Πολλές θυσίες.

Καλή ψήφο!

               ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ

Αυτές οι βουλευτικές εκλογές επιβλήθηκαν, προκειμένου η Κυβέρνηση  ΣΥΡΙΖΑ – στα πλαίσια των δυνατοτήτων που παρέχονται από την τελευταία δανειστική συμφωνία - να είναι σε θέση να συνεχίσει το πρόγραμμά της. Κάτι, αδύνατο υπό το καθεστώς ομηρίας  του κόμματος της Ν.Δ. Ομηρία, που την είχε,δυστυχώς, οδηγήσει η πολιτική των συντρόφων Λαφαζάνη,Λαπαβίτσα , Στρατούλη και των άλλων. Η πολιτική του «στηρίζω, αλλά, δεν ψηφίζω το δάνειο.».Λες και μπορούσαμε και χωρίς αυτό!Το δάνειο για να προχωρήσει η Χώρα και να μην χρεοκοπήσει, να αποφευχθούν τα πολύ χειρότερα.

Κατόπιν αυτών, ο ΣΥΡΙΖΑ, για μια ακόμα φορά προσέφυγε στον μοναδικό υπεύθυνο - τον κυρίαρχο ελληνικό λαό. Αυτή η βασική του αντίληψη ως προς το ποιος μπορεί να αποφασίζει σε αυτόν τον τόπο είναι και η ειδοποιός διαφορά του με τα κόμματα-διαχειριστές της σημερινής εξουσίας στη Χώρα.Η διαφορά πολιτικής και ιδεολογικής αντίληψης που έχει τρομοκρατήσει το ληστρικό σύστημα που μας κυβερνά εδώ και πολλές δεκαετίες. Γιατί,πάνω απ΄όλα, μισούν κάθε έννοια δημοκρατίας.Και ιδιαίτερα, άμεσης! 

Εμφύλιο κατά συντρόφων δεν επιθυμεί κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι απορίας άξιο να παρακολουθείς συντρόφους της ΛΑΕ να συνεχίζουν τη διασπαστική πορεία τους.

Εκτός, όμως, από το γεγονός πως, ο σ.Π.Λαφαζάνης οραματίζεται ένα μοντέλο κοινωνικού μετασχηματισμού δυσεύρετου, σήμερα, στον πλανήτη, σίγουρα δεν έπεισε ως προς τη λύση έκδοσης νέου νομίσματος(δραχμής) αποφεύγοντας  να απαντήσει  και σε καίρια σχετικά ερωτήματα. Ως προς τον καθορισμό ισοτιμίας της (νέας)δραχμής, το πρόβλημα έλλειψης αναγκαίων πόρων της Χώρας, τον πληθωρισμό(και μάλιστα, στάσιμο- πληθωρισμό)και το «ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο, αφού, τα κεφάλαια έχουν ήδη κάνει φτερά.Χώρια, που αδυνατεί να  απαντήσει στο θέμα της αναγκαίας σχέσης Ελλάδας – Ε.Ε.  – παράγοντα σπουδαίο για την αντιμετώπιση/ επίλυση σοβαρών προβλημάτων. π.χ. Προσφυγικό, λαθρο-μετανάστευση. ΄Εφθασε να φέρει ως παράδειγμα χώρες με δικό τους νόμισμα(π.χ. Αγγλία, Ινδίες ).Οικονομίες μη συγκρίσιμες με την ελληνική!

Οι σύντροφοι της ΛΑ.Ε διατείνονται πως οι εκλογές προκηρύχθηκαν με στόχο την εκδίωξή τους από το κόμμα.  Ιχυρισμό ψευδή και μη επιτρεπτό για αριστερούς αγωνιστές. ΄Η, μήπως, δεν προηγήθηκε η σεχταριστική πολιτική τους; Οι «ακραιφνείς» μαρξιστές(του ΙΣΚΡΑ του Λ. Τρότσκι)  λησμόνησαν τη βασική αρχή των μεγάλων Γκράμσι, Λένιν και του δικού μας, αν θέλετε,Ν.Πουλαντζά. « Η σεχταριστική πολιτική δεν στρέφεται κατά του κόμματος, ως μηχανισμού οργάνωσης, αλλά, κατά των ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ που το ακολουθούν! Και αυτό, εμείς, ο κόσμος της αριστεράς δεν επιτρέπεται  να το επιβραβεύσει και με ψήφο! Γιατί ,μη γελιόμαστε, ποτέ δεν ενήργησαν ως μέλη κόμματος  και με  τη σεχταριστική πολιτική  τους φθάσομε εδώ που φθάσαμε!.

Με βάση ποιο συσχετισμό δυνάμεων, οι έμπειροι αυτοί σύντροφοι, επέτρεψαν να οδηγηθεί το κόμμα σε ρήξεις,ακόμα και μέσα στην ελληνική κοινωνία – μένοντας, ουσιαστικά, στο απυρόβλητο; Με τόσους θύλακες προστασίας και αναπαραγωγής του συστήματος εξουσίας και, παράλληλα, της φθοράς των πολιτικών του αντιπάλων(κάτι που ζούμε έντονα αυτές τις ημέρες) το 38% του ελληνικού λαού που ψήφισε «ΝΑΙ» ακόμα και ως θύμα του… συνδρόμου Σουηδίας θα ήταν απόλυτα δικαιολογημένο! Χώρια, η πολιτική της χαμηλής μόρφωσης (πού λόγος για παιδεία) με συνέπεια τη διαμόρφωση σημαντικού, θα λέγαμε, ποσοστού ατόμων «απατηλής – πλαστής – συνείδησης» (false conscience) ως προς το πραγματικό τους συμφέρον και της συνεχούς συρρίκνωσης  του κράτους πρόνοιας , ενός ακόμα παράγοντα αύξησης  luben προλεταριάτου. Στρατηγικές και πολιτικές ενός κακέκτυπου ΚΤΠ. με ολέθριες συνέπειες για την Ελλάδα.

Στο επτάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ λάθη έγιναν.Και αναμφισβήτητα πολλά. Ως και η πρόσφατη, σχετικά, ιστορία με το ΠΑΣΟΚ δεν μελετήθηκε ανάλογα. Ο άκρατος ενθουσιασμός απώθησε σ την άκρη τη λογική και κάποιες προσωπικές φιλοδοξίες κατίσχυσαν, κάνοντας μεγάλη ζημιά στην Αριστερά, ως ιδέα. Τη ζημιά που έκανε το ΠΑΣΟΚ στη σοσιαλιστική ιδεολογία.

Η ημέρα της μεγάλης αναμέτρησης με το σάπιο κατεστημένο έφτασε. Οι ευκαιρίες δεν προσφέρονται συχνά. Και, σε καμιά περίπτωση επιτρέπεται να σπαταλιούνται. Είναι υποχρέωση των παλιών, των ηλικιωμένων, προς τους νέους και τις νέες μας που βλέπουν τα όνειρά τους να μαραίνονται και την περηφάνια τους να ποδοπατιέται. Είναι υποχρέωση της ίδιας της νέας γενιάς ,όχι μόνο να αγωνιστεί να πατάξει το δουλοκτητικό σύστημα που την αντιμετωπίζει σαν res, αλλά και να τιμωρήσει τους δυνάστες των γονιών της  που τη μεγάλωσαν με όνειρα και θυσίες. Πολλές θυσίες.

Καλή ψήφο!

               ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ

Αυτές οι βουλευτικές εκλογές επιβλήθηκαν, προκειμένου η Κυβέρνηση  ΣΥΡΙΖΑ – στα πλαίσια των δυνατοτήτων που παρέχονται από την τελευταία δανειστική συμφωνία - να είναι σε θέση να συνεχίσει το πρόγραμμά της. Κάτι, αδύνατο υπό το καθεστώς ομηρίας  του κόμματος της Ν.Δ. Ομηρία, που την είχε,δυστυχώς, οδηγήσει η πολιτική των συντρόφων Λαφαζάνη,Λαπαβίτσα , Στρατούλη και των άλλων. Η πολιτική του «στηρίζω, αλλά, δεν ψηφίζω το δάνειο.».Λες και μπορούσαμε και χωρίς αυτό!Το δάνειο για να προχωρήσει η Χώρα και να μην χρεοκοπήσει, να αποφευχθούν τα πολύ χειρότερα.

Κατόπιν αυτών, ο ΣΥΡΙΖΑ, για μια ακόμα φορά προσέφυγε στον μοναδικό υπεύθυνο - τον κυρίαρχο ελληνικό λαό. Αυτή η βασική του αντίληψη ως προς το ποιος μπορεί να αποφασίζει σε αυτόν τον τόπο είναι και η ειδοποιός διαφορά του με τα κόμματα-διαχειριστές της σημερινής εξουσίας στη Χώρα.Η διαφορά πολιτικής και ιδεολογικής αντίληψης που έχει τρομοκρατήσει το ληστρικό σύστημα που μας κυβερνά εδώ και πολλές δεκαετίες. Γιατί,πάνω απ΄όλα, μισούν κάθε έννοια δημοκρατίας.Και ιδιαίτερα, άμεσης! 

Εμφύλιο κατά συντρόφων δεν επιθυμεί κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι απορίας άξιο να παρακολουθείς συντρόφους της ΛΑΕ να συνεχίζουν τη διασπαστική πορεία τους.

Εκτός, όμως, από το γεγονός πως, ο σ.Π.Λαφαζάνης οραματίζεται ένα μοντέλο κοινωνικού μετασχηματισμού δυσεύρετου, σήμερα, στον πλανήτη, σίγουρα δεν έπεισε ως προς τη λύση έκδοσης νέου νομίσματος(δραχμής) αποφεύγοντας  να απαντήσει  και σε καίρια σχετικά ερωτήματα. Ως προς τον καθορισμό ισοτιμίας της (νέας)δραχμής, το πρόβλημα έλλειψης αναγκαίων πόρων της Χώρας, τον πληθωρισμό(και μάλιστα, στάσιμο- πληθωρισμό)και το «ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο, αφού, τα κεφάλαια έχουν ήδη κάνει φτερά.Χώρια, που αδυνατεί να  απαντήσει στο θέμα της αναγκαίας σχέσης Ελλάδας – Ε.Ε.  – παράγοντα σπουδαίο για την αντιμετώπιση/ επίλυση σοβαρών προβλημάτων. π.χ. Προσφυγικό, λαθρο-μετανάστευση. ΄Εφθασε να φέρει ως παράδειγμα χώρες με δικό τους νόμισμα(π.χ. Αγγλία, Ινδίες ).Οικονομίες μη συγκρίσιμες με την ελληνική!

Οι σύντροφοι της ΛΑ.Ε διατείνονται πως οι εκλογές προκηρύχθηκαν με στόχο την εκδίωξή τους από το κόμμα.  Ιχυρισμό ψευδή και μη επιτρεπτό για αριστερούς αγωνιστές. ΄Η, μήπως, δεν προηγήθηκε η σεχταριστική πολιτική τους; Οι «ακραιφνείς» μαρξιστές(του ΙΣΚΡΑ του Λ. Τρότσκι)  λησμόνησαν τη βασική αρχή των μεγάλων Γκράμσι, Λένιν και του δικού μας, αν θέλετε,Ν.Πουλαντζά. « Η σεχταριστική πολιτική δεν στρέφεται κατά του κόμματος, ως μηχανισμού οργάνωσης, αλλά, κατά των ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ που το ακολουθούν! Και αυτό, εμείς, ο κόσμος της αριστεράς δεν επιτρέπεται  να το επιβραβεύσει και με ψήφο! Γιατί ,μη γελιόμαστε, ποτέ δεν ενήργησαν ως μέλη κόμματος  και με  τη σεχταριστική πολιτική  τους φθάσομε εδώ που φθάσαμε!.

Με βάση ποιο συσχετισμό δυνάμεων, οι έμπειροι αυτοί σύντροφοι, επέτρεψαν να οδηγηθεί το κόμμα σε ρήξεις,ακόμα και μέσα στην ελληνική κοινωνία – μένοντας, ουσιαστικά, στο απυρόβλητο; Με τόσους θύλακες προστασίας και αναπαραγωγής του συστήματος εξουσίας και, παράλληλα, της φθοράς των πολιτικών του αντιπάλων(κάτι που ζούμε έντονα αυτές τις ημέρες) το 38% του ελληνικού λαού που ψήφισε «ΝΑΙ» ακόμα και ως θύμα του… συνδρόμου Σουηδίας θα ήταν απόλυτα δικαιολογημένο! Χώρια, η πολιτική της χαμηλής μόρφωσης (πού λόγος για παιδεία) με συνέπεια τη διαμόρφωση σημαντικού, θα λέγαμε, ποσοστού ατόμων «απατηλής – πλαστής – συνείδησης» (false conscience) ως προς το πραγματικό τους συμφέρον και της συνεχούς συρρίκνωσης  του κράτους πρόνοιας , ενός ακόμα παράγοντα αύξησης  luben προλεταριάτου. Στρατηγικές και πολιτικές ενός κακέκτυπου ΚΤΠ. με ολέθριες συνέπειες για την Ελλάδα.

Στο επτάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ λάθη έγιναν.Και αναμφισβήτητα πολλά. Ως και η πρόσφατη, σχετικά, ιστορία με το ΠΑΣΟΚ δεν μελετήθηκε ανάλογα. Ο άκρατος ενθουσιασμός απώθησε σ την άκρη τη λογική και κάποιες προσωπικές φιλοδοξίες κατίσχυσαν, κάνοντας μεγάλη ζημιά στην Αριστερά, ως ιδέα. Τη ζημιά που έκανε το ΠΑΣΟΚ στη σοσιαλιστική ιδεολογία.

Η ημέρα της μεγάλης αναμέτρησης με το σάπιο κατεστημένο έφτασε. Οι ευκαιρίες δεν προσφέρονται συχνά. Και, σε καμιά περίπτωση επιτρέπεται να σπαταλιούνται. Είναι υποχρέωση των παλιών, των ηλικιωμένων, προς τους νέους και τις νέες μας που βλέπουν τα όνειρά τους να μαραίνονται και την περηφάνια τους να ποδοπατιέται. Είναι υποχρέωση της ίδιας της νέας γενιάς ,όχι μόνο να αγωνιστεί να πατάξει το δουλοκτητικό σύστημα που την αντιμετωπίζει σαν res, αλλά και να τιμωρήσει τους δυνάστες των γονιών της  που τη μεγάλωσαν με όνειρα και θυσίες. Πολλές θυσίες.

Καλή ψήφο!

ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ

                          ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ

Αυτές οι βουλευτικές εκλογές επιβλήθηκαν, προκειμένου η Κυβέρνηση  ΣΥΡΙΖΑ – στα πλαίσια των δυνατοτήτων που παρέχονται από την τελευταία δανειστική συμφωνία - να είναι σε θέση να συνεχίσει το πρόγραμμά της. Κάτι, αδύνατο υπό το καθεστώς ομηρίας  του κόμματος της Ν.Δ. Ομηρία, που την είχε,δυστυχώς, οδηγήσει η πολιτική των συντρόφων Λαφαζάνη,Λαπαβίτσα , Στρατούλη και των άλλων. Η πολιτική του «στηρίζω, αλλά, δεν ψηφίζω το δάνειο.».Λες και μπορούσαμε και χωρίς αυτό!Το δάνειο για να προχωρήσει η Χώρα και να μην χρεοκοπήσει, να αποφευχθούν τα πολύ χειρότερα.
Κατόπιν αυτών, ο ΣΥΡΙΖΑ, για μια ακόμα φορά προσέφυγε στον μοναδικό υπεύθυνο - τον κυρίαρχο ελληνικό λαό. Αυτή η βασική του αντίληψη ως προς το ποιος μπορεί να αποφασίζει σε αυτόν τον τόπο είναι και η ειδοποιός διαφορά του με τα κόμματα-διαχειριστές της σημερινής εξουσίας στη Χώρα.Η διαφορά πολιτικής και ιδεολογικής αντίληψης που έχει τρομοκρατήσει το ληστρικό σύστημα που μας κυβερνά εδώ και πολλές δεκαετίες. Γιατί,πάνω απ΄όλα, μισούν κάθε έννοια δημοκρατίας.Και ιδιαίτερα, άμεσης! 

Εμφύλιο κατά συντρόφων δεν επιθυμεί κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι απορίας άξιο να παρακολουθείς συντρόφους της ΛΑΕ να συνεχίζουν τη διασπαστική πορεία τους.

Εκτός, όμως, από το γεγονός πως, ο σ.Π.Λαφαζάνης οραματίζεται ένα μοντέλο κοινωνικού μετασχηματισμού δυσεύρετου, σήμερα, στον πλανήτη, σίγουρα δεν έπεισε ως προς τη λύση έκδοσης νέου νομίσματος(δραχμής) αποφεύγοντας  να απαντήσει  και σε καίρια σχετικά ερωτήματα. Ως προς τον καθορισμό ισοτιμίας της (νέας)δραχμής, το πρόβλημα έλλειψης αναγκαίων πόρων της Χώρας, τον πληθωρισμό(και μάλιστα, στάσιμο- πληθωρισμό)και το «ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο, αφού, τα κεφάλαια έχουν ήδη κάνει φτερά.Χώρια, που αδυνατεί να  απαντήσει στο θέμα της αναγκαίας σχέσης Ελλάδας – Ε.Ε.  – παράγοντα σπουδαίο για την αντιμετώπιση/ επίλυση σοβαρών προβλημάτων. π.χ. Προσφυγικό, λαθρο-μετανάστευση. ΄Εφθασε να φέρει ως παράδειγμα χώρες με δικό τους νόμισμα(π.χ. Αγγλία, Ινδίες ).Οικονομίες μη συγκρίσιμες με την ελληνική!

Οι σύντροφοι της ΛΑ.Ε διατείνονται πως οι εκλογές προκηρύχθηκαν με στόχο την εκδίωξή τους από το κόμμα.  Ιχυρισμό ψευδή και μη επιτρεπτό για αριστερούς αγωνιστές. ΄Η, μήπως, δεν προηγήθηκε η σεχταριστική πολιτική τους; Οι «ακραιφνείς» μαρξιστές(του ΙΣΚΡΑ του Λ. Τρότσκι)  λησμόνησαν τη βασική αρχή των μεγάλων Γκράμσι, Λένιν και του δικού μας, αν θέλετε,Ν.Πουλαντζά. « Η σεχταριστική πολιτική δεν στρέφεται κατά του κόμματος, ως μηχανισμού οργάνωσης, αλλά, κατά των ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ που το ακολουθούν"! Και αυτό, εμείς, ο κόσμος της αριστεράς δεν επιτρέπεται  να το επιβραβεύσει και με ψήφο! Γιατί ,μη γελιόμαστε, ποτέ δεν ενήργησαν ως μέλη κόμματος  και με  τη σεχταριστική πολιτική  τους φθάσομε εδώ που φθάσαμε!

Με βάση ποιο συσχετισμό δυνάμεων, οι έμπειροι αυτοί σύντροφοι, επέτρεψαν να οδηγηθεί το κόμμα σε ρήξεις,ακόμα και μέσα στην ελληνική κοινωνία – μένοντας, ουσιαστικά, στο απυρόβλητο; Με τόσους θύλακες προστασίας και αναπαραγωγής του συστήματος εξουσίας και, παράλληλα, της φθοράς των πολιτικών του αντιπάλων(κάτι που ζούμε έντονα αυτές τις ημέρες) το 38% του ελληνικού λαού που ψήφισε «ΝΑΙ» ακόμα και ως θύμα του… συνδρόμου Σουηδίας θα ήταν απόλυτα δικαιολογημένο! Χώρια, η πολιτική της χαμηλής μόρφωσης (πού λόγος για παιδεία) με συνέπεια τη διαμόρφωση σημαντικού, θα λέγαμε, ποσοστού ατόμων «απατηλής – πλαστής – συνείδησης» (false conscience) ως προς το πραγματικό τους συμφέρον και της συνεχούς συρρίκνωσης  του κράτους πρόνοιας , ενός ακόμα παράγοντα αύξησης  luben προλεταριάτου. Στρατηγικές και πολιτικές ενός κακέκτυπου ΚΤΠ. με ολέθριες συνέπειες για την Ελλάδα.

Στο επτάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ λάθη έγιναν.Και αναμφισβήτητα πολλά. Ως και η πρόσφατη, σχετικά, ιστορία με το ΠΑΣΟΚ δεν μελετήθηκε ανάλογα. Ο άκρατος ενθουσιασμός απώθησε σ την άκρη τη λογική και κάποιες προσωπικές φιλοδοξίες κατίσχυσαν, κάνοντας μεγάλη ζημιά στην Αριστερά, ως ιδέα. Τη ζημιά που έκανε το ΠΑΣΟΚ στη σοσιαλιστική ιδεολογία.

Η ημέρα της μεγάλης αναμέτρησης με το σάπιο κατεστημένο έφτασε. Οι ευκαιρίες δεν προσφέρονται συχνά. Και, σε καμιά περίπτωση επιτρέπεται να σπαταλιούνται. Είναι υποχρέωση των παλιών, των ηλικιωμένων, προς τους νέους και τις νέες μας που βλέπουν τα όνειρά τους να μαραίνονται και την περηφάνια τους να ποδοπατιέται. Είναι υποχρέωση της ίδιας της νέας γενιάς ,όχι μόνο να αγωνιστεί να πατάξει το δουλοκτητικό σύστημα που την αντιμετωπίζει σαν res, αλλά και να τιμωρήσει τους δυνάστες των γονιών της  που τη μεγάλωσαν με όνειρα και θυσίες. Πολλές θυσίες.

Καλή ψήφο!

Η Αριστερά είναι εδώ

Οι αγωνιστές της είναι διάχυτοι παντού και αύριο μαζί της.

Αύριο δεν αναμετριέται, κατά πως λέγεται τον τελευταίο καιρό, το χθες με το αύριο ή το παλιό με το καινούργιο.  Για μια ακόμα φορά, αναμετριούνται η Αριστερά με το κατεστημένο. Ο ελληνικός λαός, με αιχμή του δόρατος τον ΣΥΡΙΖΑ, διεκδικεί την κοινωνική απελευθέρωση που του στερήσανε οι δήθεν σύμμαχοί του, μετά από δυο νικηφόρους παγκοσμίους πολέμους. Αγαθό που πληρώθηκε επί χρόνια, με πολύ αδελφικό αίμα και ανυπολόγιστες θυσίες. Και αυτή ακριβώς η διεκδίκηση της κοινωνικής απελευθέρωσης και της ισότητας, που έχει ως πρόσημο ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι που, έχει κατατρομάξει και συντάξει σε ένα κοινό μέτωπο εναντίον του, το σύνολο των οικονομικών συμφερόντων και των διαχειριστών τους, που λυμαίνονται τη Χώρα και δεν  αφήνουν το λαό της να προκόψει, εδώ και πολλές δεκαετίες.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που αναφέρονται – με περισσή έπαρση, θα λέγαμε – σε «παρένθεση 7μηνης αριστερής διακυβέρνησης». Ο Λαός, που και μνήμη έχει και μεγάλη αγωνιστική δύναμη διαθέτει, απαντά : Μην αλλάξετε πλευρό, με αυτό να κοιμάστε! Γιατί, σωστά θυμάται ο κ. Μεϊμαράκης. Ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν είναι χθεσινός»! Είναι η ιστορική συνέχεια του Ε.Α.Μ. – που κι αυτό το καπηλεύονται ορισμένοι κύκλοι. Η Αριστερά της Εθνικής Αντίστασης κατά των ναζιστικών δυνάμεων της Κατοχής. Η Αριστερά της Ε.Δ.Α.των Ι.Πασαλίδη και του Ηλία Ηλιού. Του Ηλιού,που, από το 1958,προειδοποίησε τον Κ. Καραμανλή και.μαζί με τον καθηγητή Αγγελόπουλο κ.ά. πρόβλεψαν  τους κινδύνους καταποντισμού της ελληνικής οικονομίας από την ένταξη της Χώρας στην Ε.Ο.Κ., πρόγονο της σημερινής Ε.Ε. της αναλγησίας!

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο φυσικός απόγονος της Ε.Δ.Α. Του πρώτου αριστερού κόμματος στην Ευρώπη της εποχής του (1956) που κατόρθωσε να συνασπιστεί με αστικά κόμματα! Για να αναδειχθεί, δύο χρόνια αργότερα στην πρώτη αριστερή Αξιωματική Αντιπολίτευση της πατρίδας μας, μετά το πέρας του Β΄.Π.Π.και του τραγικού εμφύλιου σπαραγμού. Της Αριστεράς του Μανώλη Γλέζου της Εθνικής Αντίστασης και των κοινωνικών αγώνων. Του αγωνιστή που, προκειμένου να ενισχυθεί το ΠΑΣΟΚ της «Αλλαγής» δεν δίστασε να εντάξει στις γραμμές του την, εναπομείνασα  μετά τις διώξεις της επτάχρονης Χούντας, ΕΔΑ. Με επικεφαλής τον ίδιο -σύμβολο εθνικού και κοινωνικού αγωνιστή! Τη μικρή, αλλά, πάντα αλύγιστη Αριστερά  στο ελπιδοφόρο για τα χρόνια της μεταπολίτευσης σοσιαλιστικό κίνημα του Αντρέα Γ.Παπανδρέου. Στο ΠΑΣΟΚ ,που(από κίνημα σοσιαλιστικό δηλώνει,πλέον σοσιαλδημοκρατικό) και η σημερινή πρόεδρός του, κ.Φώφη Γεννηματά έχει το θράσος να εγκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ για πολιτική ασυνέπεια και μιλώντας στην αυλή του κρεμασμένου, αντί να σιωπά, αναφέρεται σε λεηλασίες του κόμματός της. Ευτυχώς, ζουν ακόμα, αδιάψευστοι μάρτυρες. Ο  Μιχάλης Χαραλαμπίδης, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, ο Λαοκράτης Βάσσης, ο Φώτης Κουβέλης,ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, Η Αριστερά είναι διάχυτη παντού. ΄Ηταν και είναι η πρωτοπόρα δύναμη  κάθε μορφής κοινωνικού αγώνα, από όποιο αγωνιστικό μετερίζι.

Σύμφωνα με τη συνθήκη της Λοζάνης(24 Ιουλ.1923) η ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ήταν υποχρεωτική – αναγκαστική. Μετακινήθηκαν(περίπου)  1.220.000 χριστιανοί της Τουρκίας στην Ελλάδα και 525.000 μουσουλμάνοι από την Ελλάδα στην Τουρκία. Λόγω διαφόρων εξαιρέσεων (π.χ. Μουσουλμάνων Θράκης, Ορθοδόξων Κωνσταντινουπόλεως κ.ά. ) δημιουργήθηκαν μειονότητες, που, λόγω της απαράδεκτης πολιτικής Ελλάδας, Τουρκίας πληρώνουν τη νύφη! Και, μάλιστα, πολύ ακριβά… Οι ΄Ελληνες, και σε αίμα. Πολύ αίμα! ΄Όχι το μόνο, αλλά, ως το πιο σημαντικό έγκλημα των Τούρκων σε βάρος μας πρέπει να θεωρείται η σε βάρος των Ελλήνων της Κων/πόλεως και της Σμύρνης οργανωμένη εξόντωσή και διαρπαγή των περιουσιών τους της 6/7 Σεπτεμβρίου 1955. Και μόνο το κάψιμο σημαιών μας, ο εξευτελισμός, οι βάσανοι και οι βιασμοί συζύγων Eλλήνων αξιωματικών που υπηρετούσαν στην έδρα του ΝΑΤΟ(Σμύρνη) λέει πολλά. Υπόθεση που έκλεισε πριν καν ανοίξει, για να μη βγει στη φόρα το γεγονός πως, επρόκειτο για υλοποίηση «συμβουλών» της αγγλικής Ιντέλλιτζενς Σέρβις προς τον Τούρκο υπεξ.. Στοιχείο, που, αποδείχθηκε στη σχετική δίκη των Α.Μεντερές (πρωθ.)και Ζορλού (υπ.εξ.)  οι οποίοι και καταδικάστηκαν, μαζί με τον νομάρχη Κων/πολης σε διάφορες ποινές φυλάκισης. Οι δύο πρώτοι εκτελέστηκαν(με απαγχονισμό) για άλλα(συναφή) εγκλήματά τους. Ο πολύς Ελληνικός Συναγερμός των Σπ.Μαρκεζίνη, Π. Κανελλόπουλου, Κων.Κααραμανλή, Στεφ.Στεφανόπουλου, Κων.Μανιαδάκη και άλλων επιφανών της δεξιάς δεν ήταν δυνατό να είναι αντάξιος του βαρέως ασθενούντος ηγέτη του,Αρχιστρατήγου Αλ.Παπάγου. Πολιτικών, όπως ο αντιπρόεδρος Π.Κανελλόπουλος, που είχε καλωσορίσει τον Αμερικανό στρατηγό Βαν Φλητ  με το περίφημο «Ιδού οι Αξιωματικοί σας, ιδού ο Στρατός σας». Γεγονότα που δεν ξεχνιούνται με τίποτα και, μετά τη σημερινή πολιτική όψη της Ευρώπης, προκαλούν εύλογες αμφιβολίες για τον ελληνικό τρόπο ερμηνείας του δόγματος «Ανήκομεν εις την Δύσιν!».

Σχετικά με την πολιτική που ακολούθησε η Ελλάδα σε ό,τι αφορά στις μουσουλμανικές  μειονότητες της Θράκης, οι γνώσεις και η προσωπική μου άποψη συνοψίζονται στα εξής

Και μόνο το γεγονός της (επί δεκαετίες ολόκληρες) θεώρησης αυτής της περιοχής της ελληνικής επικράτειας σε τόπο ενός «κατώτερου Θεού», ώστε, να χρησιμοποιείται σαν περιοχή δυσμενών τοποθετήσεων υπαλλήλων του Δημοσίου και φρονηματισμού μη αρεστών ή «άτακτων» ένστολων (π.χ. αξ/κών του κινήματος της «πιζάμας» κ.ά.) δείχνει το γενικό πνεύμα του συνόλου των μεταπολεμικών κυβερνήσεων.

Δεν πρέπει δε να μη ληφθεί υπόψη το γεγονός πως, τα πρώτα σοβαρά έργα βελτίωσης του πολεοδομικού και αρχιτεκτονικού  της Κομοτηνής και η πολεοδόμηση της Ορεστιάδας ως πόλης μοντέρνας οφείλονται στην Χούντα των συνταγματαρχών. Αυτά, αρέσουν, δεν αρέσουν σε κάποιους….

Η εχθρική αντιμετώπιση του μουσουλμανικού στοιχείου εκ μέρους  της ελληνικής Πολιτείας δεν περιορίστηκε μόνο στη μη εκμάθηση της εθνικής τους γλώσσας, αλλά, στα ΠΑΝΤΑ. Αρκεί να αναφερθούν έως και η «δυσχέρεια» απόκτησης διπλώματος οδήγησης, πραγματοποίησης εμπορικών κ.ά. συναλλαγών, με αρνητικά για τη Χώρα αποτελέσματα. Τα χρήματά τους να εξάγονται στις τουρκικές τράπεζες, οι σπουδές τους να γίνονται σε τούρκικα ιδρύματα κ.ά.  Αυτή η πολιτική της μη αναγνώρισής τους ως ισότιμων ελλήνων υπηκόων οδήγησε στο τερατώδες: οι, βιαίως εξισλαμισμένοι και αιώνιοι εχθροί των Τούρκων, Πομάκοι να δηλώνουν, πλέον, ΤΟΥΡΚΟΙ!  Αντί, δηλαδή, της κοινωνικής αφομοίωσης αυτών  των μειονοτήτων – με όλα τα θετικά επακόλουθα -  πετύχαμε την μετεξέλιξή τους σε τούρκικους θύλακες εντός της επικράτειάς μας. Μια πολιτική, που, σε μεγάλο βαθμό, έχει σχέση με το σφιχταγκάλιασμα Κράτους και Εκκλησίας…Η Ελλάδα του «ανήκουμε στην Ευρώπη» να είναι, ουσιαστικά, πιο θεοκρατική από την Τουρκία του « κουμπάρου» Ερντογάν…. Αυτά,για να μη λησμονάμε «τι σημαίνει δεξιά».